bazı bazı savunduğu her şeyin aslında savunulmaya değmeyeceğini düşünür insan. ancak inancının kırıldığını göstermek istemez. her şey onun içinde olup bitiverir. insanları sevmek mesela. barışı istemek. tüm insanlar için en iyi olanı istemek. hak istemek. uçurumların aradan kalkmasını istemek. fakat tüm bunları isterken an gelir insanlardan belki de tek tek insanlardan ama aslında büyük bir çoğunluk olan insanlardan nefret edersin. çünkü yaptıklarına anlam veremez olursun. neden? de diyemezsin onlara. neden sorusunun olup biteni geri alamadığını anladığımdan beri sormak benim için anlamsızlaştı ve hiç bir şeyin nedenini bilmeden sonucun yasını tutar oldum. belki yanlış belki doğru. işte bu yüzden neden dersen o insanlara istedim ve yaptım diyebilirler sana. cevap veremezsin ki. nefret edersin işte sonra. ulan bunlar akıllanmayacak ki dersin. niye uğraşıyorum ki bunlar için. kötü olmak vardı şu dünyada. bilmemek vardı. cahil kalmak vardı. çevrenden zarar göre göre kendini değerlerine adarsın. ailene,sevgiline, dostuna. bir şeyle ne kadar derinden ilgilenirsen o kadar batarsın içine. o kadar batırırsın. önce dostunun senin düşündüğün kadar harika bir insan olmadığını görürsün. görmezden gelirsin. eğlendiğin sayılı anları da yok etmek istemezsin çünkü. sonra sevgilinin içine düşersin. karıştıkça karışırsın. birbirinize dolanırsınız. ben ile biz savaşı başlar. biz olmak isterken benler çarpışır. en güzel anlarda biz oluverirsiniz, en ufak bir tartışmada benler çıkar meydana. anlarsınız o an siz hiç biz olmamışsınız ki. öyle görmek istemişsiniz. öyle göstermek istemişsiniz. herkes ne güzel bir çift. birbirleri için yaratılmışlar sanki desin istemişsiniz. belki de öyle de görmüşlerdir. ama gördükleri aslında tek bir beden değil, birbirine karışmış ayrı iki ben. bir süre sonra böyle görünmekten de sıkılırsınız. artık karışıklık öyle bir hal almıştır ki beniniz çıkış yolu arar. sukunete kavuşmak ister. yine kral o olsun ister. yalnızlık sahneye çıkar. tek değer kalmıştır. aile. o ise artık olgunlaşmış benliğinizle uyuşmaz. onlar sizi hala çocukken tanıdıkları kişi sanırlar. hala bamya sevdiğinizi sanırlar mesela. size jest yapar anneniz bir tencere bamyayla. nefret edersiniz bamyadan. ben artık sevmiyorum ki dersiniz. aile yanında geçirilen tatiller boş geçen zaman gibi gelmeye başlar. bir an önce ordan çıkıp sorumluluklarınıza dönmeyi isterseniz. evlat olmak sorumluluğu daha ağır gelir artık. ben yine yalnızdır. çünkü bunu ister ben. ben sadece kendini sever.